محمدعلی مجاهدی شاعر و دبیر کنگره شعر آیینی شفق در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه حضور وی در این کنگره ادبی تنها برای نظارت معنوی بر آن است، بیان کرد: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی جایگاه شعر آیینی در کشور ما ارتقا قابل توجهی داشت و دیگر از دلزدگی‌ها، بی‌حرمتی‌ها و کم‌لطفی‌های قبل از انقلاب کمتر می‌شود سراغی گرفت.
وی ادامه داد: این رویکرد باعث شد شاعران مذهبی در سال‌های اخیر به سراغ لایه‌های ناگفته و ناشنیده از مذهب و آیین تشیع بروند و به گونه‌ای ابعاد حماسی و مذهبی و ارزشی مقولات آیینی را در قالب شعر بیان کنند که تا پیش از این در جریان شعر آیینی کشور ما سابقه نداشته است و باید آن را به نام انقلاب اسلامی به ثبت رساند.
مجاهدی ادامه داد: امروزه قلمرو شعر آیینی در کشور ما دیگر به مناقب و مراثی محدود نیست و هر مقوله‌ای که به نحوی متاثر از آموزه‌های وحیانی و تعلیمات قرآن کریم و نیز رهنمودهای ائمه اطهار (ع) و متون روایی دینی باشد در گستره شعر آیینی خواهد گنجید. بر همین مبنا امروزه موضوعاتی مثل شعر توحیدی که به نوعی پرستش و نیایش را در خود دارد و نیز موضوعی مثل اخلاق و تربیت و هر مساله‌ای که ارتقای معنوی جامعه را با خود به همراه دارد، نیز در قلمرو شعر آیینی جای می‌گیرد.
دبیر کنگره شعر آیینی شفق افزود: برخلاف تصور عامه، شعر آیینی امروزه این توانایی را به دست آورده است که مسائل عرفانی و نیز مباحثی در حوزه اندیشه‌ورزی و استقامت که در جامعه امروز ما نمود بیشتری پیدا کرده است و گاه از آن به عنوان شعر ماورایی و اخلاقی نیز یاد می‌شود، در خود بگنجاند و در همین راستا در بزنگاه‌هایی مانند بیداری توده‌های مردمی که این روزها نمود آن در کشورهای مسلمان دیده می‌شود، خود را مطرح کند.
این شاعر آیینی تاکید کرد: شعر آیینی امروزه بر این مبنا، جدای از جنبه سیر و سلوکی خود که در ذهن و زبان شاعر و مخاطبش جاری و ساری است به نوعی به فعالیت اجتماعی در راه رهایی دادن جوامع مسلمان از دام شیاطین و دشمنان داخلی و خارجی هم میپردازد.
مجاهدی در ادامه با اشاره به اینکه از نقطه نظر موضوعی شعر آیینی معاصر با مشکلات جدی نیز روبروست، گفت: یکی از مهم‌ترین خطوط قرمزی که در سرایش شعر آیینی باید رعایت شود حفظ حرمت مقربان درگاه الهی و ائمه اطهار (ع) و خاندان نبوت است. متاسفانه این روزها اشعاری دیده می‌شود که این حریم‌ها را رعایت نمی‌کنند تا جایی که در شعر یکی از شاعران دیدم برای توصیف مقام پیامبر اکرم (ص)، حضرت عیسی(ع) را با القاب و صفاتی بسیار ناشایست توصیف کرده است.
وی افزود: تردید ندارم که اگر شخص پیامبراکرم (ص) در قید حیات بودند و برخی از این اشعار را می‌خواندند به این نوع از سخن اعتراض می‌کردند و خواستار خروج شعر از چنین موقعیتی می‌شدند.
مجاهدی افزود: برخی از شعرهای دیگر نیز این روزها دیده می‌شود که برای معرفی و تمجید از برخی از زنان پاکدامن خاندان اهل بیت(ع) به توصیف زیبایی ظاهری آنها میپردازد. این نوع از توصیف مانند این است که در مقابل دیدگان مردی بخواهی از جمال همسرش تعریف کنیم. اینها جزو خط قرمزهای ما در شعر آیینی است که باید بیش از این رعایت شود. در واقع ما به اسم منقبت‌سرایی از اهل بیت (ع) حق نداریم قلم خود را به هر حیطه‌ای بکشانیم.
نظر شما